سوتنانس

دو هفته‌ای که گذشت پر بود از دفاع‌های آخر دوره؛ هم دانش‌جوهای فوق و هم لیسانس و هم کارآموز کوچک سال دوم دانشگاهی ما. فرانسوی‌ها به این کار می‌گویند سوتنانس (که جالب است بدانید ریشه‌اش به ساپورت و ساستین نزدیک‌تر است تا دفنس) و من با ولع زیاد در تعدادی از این سوتنانس‌های کذا شرکت کردم. همان‌طور که حامد هم درباره‌ی سوژه‌ی تز دکترا گفته بود، برخلاف ایران این‌جا موضوعات بسیار دقیق و خوب تعریف می‌شود. این ماجرا برای دانش‌جوهای فوقی که قرار است وارد دکترا بشوند هم‌این‌طور است. مثلا توجه زیاد به ماهیت علمی، درست تعریف‌کردن صورت مساله و سوم درست بیان‌کردن کاری که انجام‌شده با همه‌ی محدودیت‌ها و مانع‌ها. بی‌غرض کیفیت کارهایی که من از از کارآموزی‌های چندماهه دیدم از دفاع‌های دکترایی که در ایران دیده بودم بسیار بهتر بود. مشکل هم صد البته از استاد است، که به نظر از نقشی که باید داشته باشد هیچ نمی‌داند. و البته باور این مطلب سخت نیست که اساتید گرامی ما، حتا در دانشگاه های بسیار خوب کشور هم اصولا این نقش‌شان را بلد نیستند.

به فکر افتاده‌ام شاید راهی برای این‌که دانش‌جوهای فوق ایرانی بتوانند پروژه‌شان را مشترک با دانشگاه پلی‌تکنیک این‌جا انجام بدهند پیدا کنم. فعلا مذاکراتی کرده‌ام و آقای رئیس بی‌تمایل نیست. باید ببینیم چه می‌شود. خبرش را خواهم داد.