عمو بیل و دوستان

این ماجرای من و ویستا باعث شد که چندنفری نظرشان را بنویسند، توصیه می‌کنم نگاهی بیندازید. کار به جواب و جواب جواب کشیده که به نظرم جایش جایی بیرون کامنت‌دانی است. من هیچ قصد دفاع‌کردن یا جواب دادن ندارم، به خصوص که خاطر خوشی از این کار ندارم. به هرحال خیلی برایم تعجب برانگیز نیست که ویستا غیر از بازارهدف اصلی‌اش (شوخی می‌کنم، جدی نگیر) روی سیستم‌هایی از نوع کامپیوتر هم درست کار کند. شاید اگر فکر کنید که برای این محصول پول داده‌اید کمک کند به این که انتظاراتی هم ازش داشته باشید. به خصوص وقتی سیستمی با ویستای اوریجینال که اتفاقا برای همان سیستم هم بهینه شده می‌خرید. حیف که تنها مایه‌ی مباهات ویستا ـ و پشت گرمی فروشنده‌ها ـ که پنجره عوض‌شدن سه بعدی‌اش است ـ که کسی نیست که نداند از کجا کپی‌کرده ـ فقط وقتی کار می‌کند که برنامه‌های زیادی باز نباشند، وگرنه که هنگ و سرهنگ و ...

من نسخه‌ی قانونی سی گیگی آپ‌دیت‌شده‌ی ویستا را فرستادم خدمت اربابش و اکس‌پی ای که قبلا خریده بودم نشاندم جاش. البته کار ساده‌ای نبود ـ گرفتاری‌های درایوها ـ ولی به کمک دوستان فرومی بالاخره به کار افتاد. به زحمتش می‌ارزید، همه‌چیز چند برابر سریع‌تر کار می‌کند و از آن اداهای مسخره‌ی ویستایی هم خبری نیست. به خصوص که یک کم از سرکوفت‌های که دائم به اکس‌پی می‌زدم دست برداشتم.

من این جور بحث ها را دوست دارم. فرض کنید داریم درباره‌ی کیفیت غدای مک دونالد یا مثلا اثرات نامطلوب محیط زیستی‌اش بحث می‌کنیم، و یک‌هو مقابل ستایش سیستم توزیعش قرار می‌گیریم. دور از ذهن نیست. به این که یک بحث چه طور پیش می‌رود و چه استلال‌هایی بنا می‌شود و چه گزاره‌هایی رد و بدل می‌شود می‌گویند بررسی نحوه پیش‌رفت بحث. در مدرسه ی ما (این جا) عده‌ای کارشان همین است که دینامیک یک بحث را بررسی و آنالیز کنند. من پروژه‌ی فوق لیسانسم را در این گروه انجام دادم. موضوع بسیار جذابی است، به خصوص وقتی که تخصصی‌تر، تمرکز می‌کنید مثلا با هدف شناخت دینامیک تبادل اطلاعات مهندسی در فاز طراحی مفهومی یک بخش از اتوموبیل بین دو تیم که در دو واحد مختلف کار می‌کنند. در این جور تحقیق‌ها، یک قانون کلی نانوشته وجود دارد، که قصد همه حل مشکل است و همه با یک پایه‌ی دانایی وارد شده‌اند، در نتیجه کسی به کسی نمی‌گوید «ناراحتی آنینستال کن» در عوض منطق بحث در جهت توسعه‌ی فهم جمعی از مشکل و از راه حل پیش می‌رود. بگذریم. بحث همیشه جذابیت خودش را دارد.

آیا ویستا سیستم عامل قابلی است؟ آیا مایکروسافت جز شرکت‌های طراز اول انفورماتیک دنیاست؟ آیا هیچ‌وقت محصولی از مایکروسافت بویی از نوآوری و نه کپی‌کاری برده؟ آیا به لحاظ تکنولوژی نرم‌افزار با اپل یا اوراکل قابل مقایسه است؟ آیا کارکردن در مایکروسافت هیچ‌وقت مزیتی به جاهای دیگر داشته؟ آیا تمام داستان‌هایی که درباره‌ی هوش فوق‌العاده عمو بیل شنیده‌ایم، و قدرت استثنائیش که توانست از هیچی پول‌دارترین آدم دنیا شود واقعیت دارد و این ماجرا ربط خاصی به تبانی‌های حرفه‌ای و تزریق سرمایه‌های کلان نداشته؟ این‌ها سوالاتی است که می‌شود درباره‌شان ـ مستقل ـ تحقیق کرد. خوب یا بد کارکردن ویستا لزوما نشان‌دهنده‌ی عمل‌کرد سیستم مدیریتی عمو بیل نیست. اتفاقا عموبیل رفتار و شخصیت قابل تاملی دارد. اگر می‌توانید سخنرانی‌اش را در مراسم گرفتن دکترای افتخاری از هاروارد در یوتیوب ببینید. اگر بازهم می‌توانید سخنرانی استیوجابز را در مراسم فارغ‌التحصیلی در دانشگاه استنفورد ببینید. دیدن یک آدم و شنیدن حرف‌هایش بیش‌تر از شایعات دور وبر به شناخت کمک می‌کند.

و حرف آخر این‌که آیا آدم مجبور است که ویندوز داشته باشد، مک دونالد بخورد، محصول چینی بخرد، دارو مصرف کند (که شنیده از طریق مطالعه و آزمایش روی حیوانات و سربازها و زندانی‌ها به دست آمده)، کالایی بخرد که می‌داند پولش صاف به جیب آدم‌های کثیف و آدم‌کش و طبیعت نابودکن می‌رود؟

من پاسخش را نمی دانم.

دم‌نوشت. (افاضات) آدم‌ها مستقل از این که چه سیستم عاملی روی کامپیوترشان نصب است آدم‌اند و می‌توانند با هم گپ‌بزنند و بحث‌کنند و توی شکم هم نروند.